Stari grad Visoki predstavlja jednu od najznačajnijih srednjovjekovnih utvrda u Bosni i Hercegovini. Smješten na vrhu brda Visočica iznad današnjeg grada Visokog, ovaj grad bio je ključna tačka u političkom i vojnom sistemu bosanske države u 14. i 15. vijeku.
Prvi pisani tragovi o Starom gradu Visoki datiraju od 1. septembra 1355. godine, kada se spominje u povelji bosanskog bana Tvrtka I Kotromanića upućenoj Dubrovčanima (in castro nostro Visoka vocatum). Utvrda je imala strateški značaj, jer je kontrolisala putne pravce kroz srednju Bosnu i bila jedna od glavnih rezidencija bosanskih vladara. Grad je bio izgrađen u kastrumskom stilu, s visokim bedemima, kulama i palisadama koje su ga činile teško osvojivim. Uz vojno-odbrambenu funkciju Visoki je bio povremena rezidencija bosanskog vladara i trajno središte Velikog kneza bosanskog.
U blizini utvrde nalazilo se podgrađe, trgovište i administrativni centar tadašnje bosanske države, što dodatno potvrđuje njegov značaj. Tokom svoje historije, Stari grad Visoki bio je svjedok brojnih političkih i vojnih događaja, uključujući borbe protiv osmanskih osvajača u drugoj polovini 15. vijeka.
Nakon pada pod osmansku vlast, utvrda postepeno gubi svoju funkciju i biva napuštena. Danas su ostaci Starog grada Visoki značajan arheološki lokalitet, a istraživanja koja su vršena otkrila su temelje zidova, ulazne kapije i dijelove odbrambenih struktura.
Očuvanje i dalja istraživanja Starog grada Visoki od velikog su značaja za razumijevanje političke i vojne historije Bosne i Hercegovine, te za razvoj kulturnog turizma i edukacije o srednjovjekovnoj prošlosti regije.
U novembru 2006. godine Akademija znanosti i umjetnosti BiH je izdala poštanske marke sa motivom 11 fragmenata kamenih vrata koje su pronađene 1994. godine pri zemljanim radovima oko područja starog grada.
Stari grad Visoki proglašen je nacionalnim spomenikom BiH 2004. godine.
